zakonny

zakonny
{{stl_3}}zakonny {{/stl_3}}{{stl_4}}[{{/stl_4}}{{stl_7}}zakɔnnɨ{{/stl_7}}{{stl_4}}] {{/stl_4}}{{stl_9}}adj {{/stl_9}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_14}}Ordens- {{/stl_14}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_22}}siostra zakonna {{/stl_22}}{{stl_14}}Ordensschwester {{/stl_14}}{{stl_15}}f, {{/stl_15}}{{stl_14}}Nonne {{/stl_14}}{{stl_15}}f {{/stl_15}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_22}}brat \zakonny {{/stl_22}}{{stl_14}}Ordensbruder {{/stl_14}}{{stl_15}}m, {{/stl_15}}{{stl_14}}Mönch {{/stl_14}}{{stl_15}}m {{/stl_15}}

Nowy słownik polsko-niemiecki. 2014.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • zakonny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, zakonnynni {{/stl 8}}{{stl 7}} odnoszący się do zakonu, właściwy zakonowi : {{/stl 7}}{{stl 10}}Reguła zakonna. Trudy życia zakonnego. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zakonny — zakonnynni «dotyczący zakonu, właściwy zakonowi, odnoszący się do zakonnic lub zakonników» Reguła zakonna. Śluby zakonne. Habit zakonny. Cela zakonna. ∆ Siostry zakonne, bracia zakonni «zakonnice, zakonnicy» …   Słownik języka polskiego

  • habit — m IV, D. u, Ms. habiticie; lm M. y «ubiór zakonny, którego krój i kolor jest przepisany regułą danego zakonu» Habit zakonny. Biały habit dominikanina. Chodzić w habicie. ∆ Przywdziać habit «wstąpić do zakonu» ∆ Zrzucić habit «wystąpić z zakonu» □ …   Słownik języka polskiego

  • habit — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. habiticie {{/stl 8}}{{stl 7}} strój zakonny o kolorze i kroju obowiązującym w danym zakonie; suknia zakonna : {{/stl 7}}{{stl 10}}Habit zakonny, franciszkański. <łac.>{{/stl 10}}{{stl 18}}ZOB. {{/stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • Ландмейстеры Тевтонского ордена в Пруссии — Земли ордена в XIII веке Ландмейстер Тевтонского ордена в Пруссии (нем. Landmeister von Preußen)  руководящая должность во владениях Тевтонского …   Википедия

  • Ландмейстерство Тевтонского ордена в Пруссии — Земли ордена в XIII веке Ландмейстер Тевтонского ордена в Пруссии (нем. Landmeister von Preußen)  руководящая должность во владениях Тевтонского ордена на территории завоёванных орденом прусских земель в XIII  начале XIV века. Учреждена в 1229… …   Википедия

  • braciszek — m III, DB. braciszekszka, N. braciszekszkiem; lm M. braciszekszkowie, DB. braciszekszków zdr. od brat a) w zn. 1: Młodszy braciszek. b) w zn. 2: Hola, braciszku! c) w zn. 3: Braciszek zakonny …   Słownik języka polskiego

  • klasztorny — klasztornyni 1. «odnoszący się do klasztoru jako zgromadzenia zakonnego, właściwy życiu zakonnemu w klasztorze; zakonny» Klauzura, reguła klasztorna. Śluby, wychowanie, życie klasztorne. ∆ Szkoły klasztorne «szkoły świeckie zakładane przy… …   Słownik języka polskiego

  • konwentualny — konwentualnyni daw. «związany z konwentem; zakonny» ∆ rel. Franciszkanie, karmelici konwentualni «odłam zakonu franciszkanów i karmelitów mający łagodniejszą regułę zakonną» …   Słownik języka polskiego

  • mnisi — «dotyczący mnicha, mniszki; zakonny, klasztorny, mniszy» Mnisia cela. Mnisi habit …   Słownik języka polskiego

  • szkaplerz — m II, D. a; lm M. e, D. y 1. rel. «część stroju zakonnego, długi, prostokątny płat sukna, z okrągłym otworem pośrodku (do wkładania przez głowę), noszony przez zakonników na habicie» 2. rel. «dwa małe kawałki sukna połączone tasiemkami,… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”